Plavske priče (Ramo Markišić): Planinka

Mejremin stan bio je najuredniji u čitavom katunu.

U njenom stanu, kao ni u drugim stanovima u katunu, nije bilo patosa, ali je bio zastrt lubom (korom) smrče. Hamo i Zajo, njeni đeverovi, čim su izdigli na stanove ogulili su od debelog stabla koru, izrezali je prema odgovarajućim dimenzijama i njome zastrli, kao nekim tepihom zbijenu zemlju u stanu. Po lubi bile su zastrte stare, ali čiste ponjave i staze. Uz jedan zid, kao pod konac, na kovčegu složena posteljina, a sa gornje strane uz brvna na ponjavama ovčije pustećije i dva-tri vunjena jastuka, ispunjena zbijenom vunom. Preko jastuka tentele (rastegnuto dugačko parče beza, po dno okićeno čipkom). Uz brvna sa donje strane stana, izdignuta od zemlje na kamenju, debela smrčeva daska. Po dasci poređane kace za sir i skorup, pokrivene kao snijeg bijelim platnom od beza, i prema vratima štruglja i posuđe. Visoko na svim brvnima pričvršćene debele police od smrčeve daske. Na policama sa gornje i donje strane stana poređane kopanjice (karlice), a u njima razlivena varenika, po kojoj se uhvatila kao prst debela kora skorupa. Do vrata sa donje strane umjesto lube postavljene tanke kamene ploče, sa kojih se voda prema jednom otvoru na dnu stana sliva. To je vodovalja, mjesto gdje se pere posuđe. Do vrata sa desne strane je ognjište, od valutaka iz obližnjeg potoka napravljeno. Iznad ognjišta crne verige i na njima lonac sa vodom. Pokraj ognjišta crepulja od gline za pečenje hljeba i uz brvna prislonjen sač. Oko ognjišta je nekoliko trupina za sjedenje.

Pozva Mejrema jednom prilikom Idriza Mula Sadovog i ženu mu Haljimu na kahvu. Kad uđoše, pozdraviše se sa planinkama iz katuna koje bijahu došle na kahvu. Čim sjede Idriz će Mejri:

– Sestro Mejrema, ljepši je tvoj stan no nečija musafirska soba.