Gusinjanin olako ide i može se sresti u svim mjestima zemlje radi zarade i trgovine, dok putovanja kroz Metohiju i Crnu Goru obavlja sa lakoćom i redovno.
Plavljanin je poznat po tome što se teže odvaja od kuće i porodice i upućen je više na domaće poslove.
Prvi je vječiti putnik, drugi pak više domaćin, stočar i ratar.
Prvi je vječiti putnik, drugi pak više domaćin, stočar i ratar.
Jedna anegdota je sušta karakteristika, čiji isječak ilustruje na specifičan način Gusinjanina koji putuje i Plavljanina koji se drži praga i okoline.
Gusinjanin na pitanje kuda ide, odgovara: “Idem tu do Peći”, a Plavljanin koji je prvi i jedini put pošao do Peći, na pitanje gdje je bio, odgovara: “Bio sam čak do Peći. Kolika bješe Jugoslavija i još je ima dalje od Peći”.
Izvor: Čedomir Čulafić “Prokletijski meterizi”str. br. 275.
