Sarajevo je organizaciju Igara dobilo 8. maja 1978. na sjednici Međunarodnog olimpijskog komiteta (MOK) u Atini. Bila je to iznenađujuća odluka s obzirom da su u konkurenciji bili japanski Sapporo i švedski Göteborg. Sapporo je već jednom ranije uspješno organizovao Igre, dok je Göteborg ponio neslavnu titulu prvog skandinavskog grada koji je imao neuspješnu kandidaturu.
U prvom krugu najviše glasova dobio je Sapporo (33), slijedilo je Sarajevo (31) i Göteborg (10), a jedan glas je bio nevažeći. No, u drugom krugu glasanja čelnici MOK-a koji su glasali za švedski grad su odlučili dati sedam glasova Sarajevu, a samo tri Sapporou, te je Sarajevo pobijedilo rezultatom 39:36, te je Sarajevo na taj način postao prvi balkanski grad nakon prvih Igara u Atini koji je dobio organizaciju.
Odmah nakon dobijanja organizacije Igara Sarajevo je postalo jedno veliko gradilište. Vremena je bilo malo, ali je volje bilo mnogo. Uostalom, niko nije ni sumnjao da bi Jugosloveni iznevjerili Tita koji je posebno ponosan bio što će njegova država biti centar svijeta.
Za samo pet godina sagrađeni su Zetra, staza za bob i sankanje, skakaonice, dvorane, “bijele pruge”, žičare, hoteli, Olimpijsko selo i novinarsko naselje sa 2.640 stanova, saobraćajnice prema planinama i 28 zimsko-sportskih centara.
Za maskotu je izabran vuk Vučko, čije je legendarno i svugdje prepoznatljivo “Sarajevooooo…” otpjevao Zdravko Čolić.
Stigao je i februar 1984. godine, a snijega “ni za lijeka”. Dan pred početak Igara već su mnogi pomislili kako će uzalud biti sva priprema kada bijelih pahulja s neba jednostavno – nema.
A onda se u noći sa 7. na 8. februar desilo čudo – snijeg je padao tolikim intenzitetom da su se ujutro organizatori hvatali za glavu jer je snijega bilo i previše. Ali to nije bio nikakav problem za Sarajlije. Građani su uz pomoć vojske u ekspresnom roku očistili sva borilišta na Jahorini, Bjelašnici, Igmanu i Trebeviću i doveli ih u savršeno stanje za takmičenja.
Na igrama je učestvovalo 1.272 sportista iz 49 zemalja, a prvi put se u historiji olimpijskih igara na njima pojavio i jedan afrički skijaš, Lamine Gueye iz Senegala.
U programu Olimpijskih igara tada je bilo alpsko skijanje, bob i sankanje, hokej i umjetničko klizanje, biatlon, nordijsko skijanje i skokovi. Na OI ‘84. učestvovalo je 49 nacionalnih olimpijskih komiteta, odnosno više od 2.500 učesnika.
Iako je čitava Jugoslavija najveće nade polagala u ski-skakača Primoža Ulagu i skijaša Bojana Križaja, oni su podbacili, a heroj je postao Jure Franko koji je osvojio srebro u veleslalomu i na taj način Jugoslaviji donio prvu medalju na zimskim olimpijskim igrama u historiji, te je u njegovu čast i nastala krilatica “Volimo Jureka više od bureka”.
